رفتن، نماندن، نگذشتن

۲۸۳ بازديد

تازگیا هر خانم میان‌سالی که تو خیابون یا مترو می‌بینم، واحدی توی مغزم روشن می‌شه با عنوانِ «مادر جان بهار اگه به این سن می‌رسید، هنوز همون‌جوری خودشو هفت بیست و چهاری وقف خونه و آشپزخونه کرده بود و نرفته‌بود دنبال زندگی و آرزوهای خودش» و بعد قاضی کوچولوی ساکن در این واحد چکشش رو با قاطعیت می‌کوبه روی میزش: «تو کشتیش».