فروغ ايمان

گرچه بیمار داغ هجرانم         مکن ای دوست تو پریشانم 

می رود دود دل بکنج فلک       بر لب آورده داغ تو جانم

روز وشب از فراق میمویم     خونفشانست چشم گریانم 

روزشب بیتو شمع خاموشم    هم تویی مهر وماه تا بانم 

در شب بی ستاره ام نوری       از تو روشن فروغ  ایمانم

هم تویی آفتاب زندگیم        با تو من یک جهان گلستانم 

سینه لبریز غربت وهجران      بنگر      ناله های    پنهانم 

صدیقه اژ ه ای 

گلشن سحر